Путин ги преваспитува „братските“ држави! Прво ја преваспита Бугарија, по неа дојде Грузија, Ерменија, на ред е Србија….
ХОРОСКОП КРАЈНИЧКИ
Пишува: Илија Бошков – Крајнички
Во многу мои текстови кажав дека ја имам добро простидирано наталната карта на председателот на Руската Федерација Владимир Путин, како и на сеуште актуелниот председателот на САД Доналд Трамп.
Председателот на Русија Владимир Путин роден е на 7-ми октомври 1952 година, во знакот на Терезија, со подзнак во Скорпија, со Плутон во десетта куќа (кариера, врв на животот).
Ово зборува за храбра личност, личност кој не бира срества да дојде до саканата цел, враќа „мило за драго“, особено кога се во прашање „лажните пријатели“.
Овие мои анализи ги потврди и рускиот портал:
https://inforuss.info/a-putin-okazalsya-zhyostkim-parnem/
кој излезе со наслов:
„Путин се покажа како тврд дечко“
Авторот на текстот наведува пример, при посетата на бугарскиот председател, кога нарекол „постар брат“ председателот на Руската Федрација Владимир Путин се стемнил и промалчал.
Кога е во прашање Бугарија, добро е познато дека Бугарија како држава Русија ја ослободи преку руско-турската војна каде Русија даде големи жртви.
Со влегување на Бугарија во НАТО односот меѓу Русија и Бугарија се влошија, особено по изјавата на премиерот на Бугарија Бојко Борисов кој изјави:
„Во случај на конфликт или војна помеѓу НАТО и Русија, ние ќе бидеме на страната на НАТО“.
Авторот на текстот на рускиот портал нагласува дека во моментот Руската Федерација има подобар однос со Турција, отколку со „помалиот брат“ Бугарија.
Исто нагласува дека се нарушени односите со “браќа срби“, дека во моментот Русија има поблиски односи со Иран отколку со Србија, која се свртела кон ЕУ, но и благодарение на српскот председател Александар Вучиќ кој сака да седи на две столчиња.
Само за потсетување!
При посетата на председателот на Србија Александар Вучиќ, председателот на Руската Федерација Владимир Путин, му подари пушката на крал Милутин, која Русија ја купила на некоја аукција.
Јасно му укажа на председателот на Србија Александар Вучиќ дека е втор Крал Милутин, кој по помошта од Русија се сврти во Сојуз со Автроунгарија.
Авторот како пример го наведува и Горно Карбах, кога председателот на Русија Владимир Путин го приземји премиерот на Ерменија Пашијан, кој дојде со обоена или шарена револуција на власт, почна Ерменија да врти кон Западот.
Познато е дека е Ерменија е дел од воениот сојуз со Руската Федерација, Белорусија. Таџикистан…
Ако соседна Србија, поточно нивниот председател Александар Вучиќ ја продложи прозападната политика „браќа срби“ ќе ги однесе водата.
Еве го текстот на порталот во целост:
Тој е, кој би помислил. За Владимир Владимирович. На една таква година на владеење. Дека тој ќе почне да носи некои „погрешни“ одлуки.
Всушност, јас самиот сум изненаден. Не работи така. Како и да е … сепак, токму тоа се случи.
Строго кажано, големото се гледа од далеку. Кој може да се расправа за тоа?
Но, во овој случај, би сакал да забележам доста карактеристична пресвртница во руската политика.
Не е сосема типично. Токму за таа руска политика, пресвртна точка.
Работата е во тоа што историски вообичаено беше кај нас да се жалиме и да им простуваме на сите.
Ние дури и се пофаливме! Што и да е, едноставно не мислите! Ние секогаш им простуваме на сите насекаде и не држиме никаква злоба кон никого. Па дури и за Германците по Големата патриотска војна и Аушвиц … не беше прифатено да се зборува лошо.
Некако одеднаш сè се смени … Така одеднаш и драматично. Сè започна (барем, како што се сеќава авторот) на заедничка конференција со претседателот на Бугарија.
Кога започна да зборува за одредено братство, на Путин не му се допадна темата братство. Да бидам апсолутно прецизен, темата на „големиот брат“.
Некако конечно престана да му се обраќа. Затоа, на состанокот со шефот на Бугарија, ВВП зборуваше за ова многу грубо, велат тие, „постар“ значи дека тој мора да плати.
Но, да, денес имаме нешто подобри односи со Турција отколку со Бугарија. Тоа е прилично диво наспроти позадината на нашата воена православна историја.
Можеме дури да кажеме дека нашите односи со Иран „работат“ повеќе отколку со братската православна Србија, која се бори да влезе во Европа …
Тивко ќе молчам за православната Грузија и Романија.
Сега беше редот на „братска Ерменија“.
Очигледно, Пашинјан кој беше искрено изненаден од реакцијата на Русија на „азербејџанската реконквиста“.
Тие сметаа дека Русија едноставно ќе брза да ги спаси „истомислениците“ Ерменци.
Сепак … сепак, Путин не брзаше, па дури и прогласи некаква политичка позиција далеку од про-ерменски (вратете ги 7 региони околу Карабах, и ова е во време кога ерменската одбрана пука на споеви!).
Така да се каже, покрај сите битки и битки и распадот на ерменската одбрана на јужниот дел на Карабах, руската политичка позиција не е променета.
Да бидам искрен, авторот беше шокиран до срж. Не, причините се апсолутно јасни (комплетно прозападна и антируска политика на администрацијата на Пашијан).
Но, толку искрено … Ова е она што не го очекував.
Тука е некако на начинот на Сталин: „Американците ќе дојдат во Северна Кореја, но ние нема да се бориме со нив“. Тоа е, еден вид тешка прагматика.
Сталин своевремено создаде моќна армија и воена индустрија, но тој немаше да војува со никого.
Тој категорично не сакаше да се бори против Хитлер и направи буквално сè за да го избегне тоа.
Во принцип, тој не влегуваше во разни војни. Што е разумно. Па дури и во Кореја, Сталин категорично не сакаше да се бори. Иако се чини на многу, многу граници. Тој не сакаше да се бори од амбиција или сочувство.
За да влезете во војна, треба да бидете тежок политичар, така е.
Но, понекогаш, за да се одбие фундаментално да се учествува во конфликтот, мора да се биде не помалку тврд политичар.
20