Бугарите не сакаат да се вакцинираат! Само 15- 20% се вакцинирале. За сезонскиот грип се вакцинираат годишно само 2-3%…
ХОРОСКОП КРАЈНИЧКИ
Пишува: Илија Бошков – Крајнички
Од авион се гледа дека планот на „златната милијарда“ не ги донесе очекуваните резултати, особено кај правосавниот свет.
Факт е дека во Руската Федерација вакцинирањето помина масовно, но не со фајзоровата вакцина.
Во соседна Србија најмалку имаат набавено од фајзорвата вакцина, за која доктор Нестовиќ изјави дека експириметална, значи не е безбедна.
За разлика од фајзоровата вакцина, во милионски бројки се набавија кинески и руски ва кцини во Србија.
Интересен ми беше текстот на бугарскиот портал:
https://www.segabg.com/category-observer/problemut-e-yasen-bulgarite-ne-iskat-da-se-vaksinirat
кој излезе со наслов:
„Проблемот е јасен – Бугарите не сакаат да се вакцинираат“
Интересн факт изнесуваат:
„Само 15-20% од оние кои ги исполнуваа условите во првата фаза сакаа имунизација против КОВИД-19“.
Понатаму во текстот авторот изнесува исто така интересн факт, дека во Бугарија годишно од сезонскиот грип се вакцинирале само 2-3% од населението.
Авторот на тектот на ја крие не ја крие изјавата на Италиија, дека со вакво темпо на вакцинирање Бугарија колективен имунитет ќе стекне 2040 година.
Еве го текстот во целост:
„Прославата“ на месецот од почетокот на вакцинацијата против КОВИД-19 беше интензивна и страсна во нашата земја.
Со темпото, Бугарија се покажа како последна во Европа, а италијанското издание „Политико“ пресмета дека ќе постигнеме колективен имунитет од 70% во 2040 година.
Имаше обвинувања за неподготвеност на здравствените власти, лошо планирање, недостаток на вакцини.
Но, каква и да е критиката кон нив (секако прилично разумна), коренот на проблемот е различен – (не) желбата на населението.
Не можете да вакцинирате луѓе кои не сакаат. И ова не отвора само нови проблеми, туку бездна.
Ние лелекаме како да го забрзаме темпото, но нема тркачи.
Се прашуваме зошто државата не се занимава со тоа и нема со кого да се занимава.
А, главното објаснување не е чиповите на Бил Гејтс или споровите околу „Спутник“ – „Фајзер“ – „Астра Зенека“. Овие вести ги возбудуваат и другите нации.
Објаснувањето е дадено многу пати – 2-3% од Бугарите се имунизирани против грип секоја година, наспроти 40% во просек во Западна Европа.
Само што нашите Бугари не се на ова поле.
Бројките се јасни
Вакцинацијата во Бугарија официјално започна на 27 декември. Според претходно развиениот план за имунизација, во првата фаза беа лекари, фармацевти, стоматолози, здравствени работници и помошен персонал. Вкупно 243 000 луѓе.
Точно еден месец подоцна, на 27 јануари, првите наставници влегоа во ординациите на лекарите, односно започна втората фаза.
Според податоците, досега се вакцинирани 29.000 лица. Никој не беше вратен, RHI строго ги спроведуваше списоците.
Од 243 000 луѓе, 29 000 се максимум 15% – и со многу добронамерни варијации во вредностите.
Главниот државен инспектор Ангел Кунчев за „Сега“ коментира: „Мислам дека некаде околу 20 проценти ќе излезат.
Во Софија имаме повеќе медицински работници за покривање, не завршивме со големите универзитетски центри.
Но, да, вашата пресметка е веројатно точна, можеби во просек околу 20% се.
Втората фаза е во тек, тешко е да се избројат 15 или 20 проценти од првата.
Но, нема потреба, работите се кристално јасни – максимум една петтина од медицинските лица биле вакцинирани затоа што толку сакале дас се вакцинираат.
24% од подготвените наставници пријавиле во БНТ министерот за образование Красимир Валчев во моментот.
Бројките, според извештаите на медиумите, не се големи во домовите за стари лица (вкупно 112 000 луѓе во втората фаза).
И, ова се сите луѓе на линијата на фронтот.
Колку ќе сакаат другите? И колку во препоните гета, неостварливи за време на задолжителната вакцинација (последната петта фаза)?
Се разбира, има Бугари кои сакаат да бидат имунизирани, но не им дојде редот, или тие се од „обичните луѓе“ што недостасуваат во планот.
Но, со оглед на целото минато и сегашно искуство, би било прилично смело да се претпостави дека името на акцијата е различно.
Како резултат – “прекумерно исполнување”
Ништо друго, имено недостатокот на апликанти, не објаснува зошто на самиот почеток на втората фаза, министерот за здравство Костадин Ангелов го најави почетокот на четвртата за крајот на февруари.
Очигледно, списоците со желби не го исплашија, бидејќи за само еден месец втората и третата фаза ќе бидат вакцинирани истовремено (водовод и канализација, општински услуги и сл.). Четвртата фаза ќе биде предизвик (луѓето над 65 и помлади од хронични заболувања – 1,8 милиони).
Но, сега ќе се занимаваат со матични лекари. Одделно, Ангелов покани 80.000 луѓе во изборната администрација, кои мора да бидат вакцинирани со две дози до 4 април.
Нема сензуална храброст во „прекумерното исполнување“ на планот.
Во отсуството на апликанти, фазите течат брзо, од 80 000 ќе се појават многу пати помалку.
Сето ова значи дека на „обичните луѓе“ наскоро ќе им дојде редот.
Искрено и неискрено
Во моментов, владата бега од искреното објаснување зошто малку вакцини се комплексни. Нивната цел е да сугерираат дека сè е добро, и ако сјае неподготвеноста на луѓето, ќе стане јасно дека ништо не е добро.
Затоа тие се среќни да влезат во спор што ќе го добијат – за т.н. недостаток на вакцини.
Вистината е дека во отсуство на грижи, бараните испораки се доволни.
Ако нешто тргне наопаку, тоа ќе се должи на паневропскиот хаос. Освен тоа, скоро сите критики досега изнесени имаат лесен одговор: Зошто Данска, слична по популација, е пред графиконите? – Па, затоа што Данците сакаат да се вакцинираат;
Зошто сме последни во Европа? – Затоа што секогаш сме последни во доброволната вакцинација;
Сакам, некој мрмори, но не можам да се повредам – Нормално, во секоја земја, вакцинацијата се прави етапно.
Но, најлошото нешто е што овој поместен фокус ја крие суштината.
И тоа е дека дури и ако се испорачаат 7 милиони вакцини одеднаш, тие ќе се користат драстично помалку.
Забележувајќи ја оваа очигледност, изгледаме како човек кој се прашува кога неговите 20 прсти на телото ќе наполнат 70 години.
Сето ова не значи дека луѓето се виновни што не сакаат да вакцинираат. Така проценија.
Но, тоа значи дека вакцинацијата како процес кај нас не изгледа како спринт во тунел, туку во пештера – завршува многу пред 70-те проценти.
Следува дека е можно дека во одреден момент земјите што спринтуваат со лошо ќе гледаат на патувања од и во Бугарија.
Тоа исто така значи дека заживувачките изјави на Ангелов за постигнување колективен имунитет по дожд од вакцини се прашина во очите.
Всушност,
ударните лостови се агол.
Задолжителната вакцинација е незамислива.
Информативна кампања ќе биде контроверзен придонес (сè што луѓето можат да знаат, тие веќе знаеја во лудата година; науката се прашува за останатите).
Достапна подобар снимање преку Интернет е добра идеја, но повторно со минимален ефект – на телефон, како и сега, не е тешко.
Во секој случај, владетелите (без оглед кои по 4 април) не можат да стојат со скрстени раце. Тие мораат да го измислат. И критичарите кои се искрено загрижени за вакцинацијата треба да ги потсетат дека би биле корисни само оние одлуки што се засноваат на претпоставката дека има опасно малку подготвени Бугари.
И нема да тргнеме ниту сантиметар напред ако целото општество не ја разбере дијагнозата.
Сомнително е дека сето ова ќе се случи.
Најверојатно, болно ќе играме вакцинација со закани, томбола (тоа би било во согласност со традицијата), а одговорноста ќе биде пренесена помеѓу растечките и паѓачките владетели.
И така натаму, сè додека постепено не исчезне вирусот (не дај Боже!).
Како што се нарекува, и обичните луѓе и најпаметните се потпираат на него да исчезне сам, бидејќи другиот е …- во царството на непристојност.
20